|
|
|
Dit lyedekijn gaet op die wijse: 'Ic lye soe grote vroechde, Al in datharte mijn.'
1 'Ic lide soe groet verlanghen,
O lieve Here mijn.
O Heer, alst U ghenoeghet,
Soe wilt my maken vrij.'
O Heer alst
2 'O siele, wel lieve siele,
O lieve sielemy,
Ic heb soe veel gheleden,
Al om die min van di!'
Ic heb soe etcetera.
3 'Sel ic noch langher liden,
O lieve Here mijn,
Soe wilt in mijn hert bescryven
U passy ende U pyn.'
Soe etcetera.
4 'O siele, weest wel tevreden,
Ende altijt wel ghemoet;
Ic sel u noch thus halen,
Al in Mijn ewich goet.'
Ic sel etcetera.
5 'Dat broet, dat is ghebacken,
Die wijn, die is ondaen,
Die orghelen sijn ontsloten,
Ic sel Mijn bruut ontfaen.'
6 Die enghelen sellen sijnghen,
Met alsoe soet gheluyt,
Als Ic u te huussel halen
Mijn uutvercoren bruyt!'
Als ic etcetera.
7 'Nu wil ic alsoe garen liden,
O lieve Here mijn,
En vromelike strijden
Al om die min van Dy!'
En vro etcetera.
(1) Ic lide soe groet verlanghen etcetera. | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f47r |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
