|
|
op die voysse: geeft my te drincken nae mijn dorst.
Als men duyssent vijfhondert jaer en achtentachtich heeft geschreeven, Geertruydenberch, dat fort zeer swaer, wert in der Spanjaerts hanct gegeeven, vercocht door muytery, en eeven door facty, die 't lant brocht in twist, bracht het lant doen bynaest in sneeven , want veel steeden werdden Papist. d'Een burger goet, vroom van gemoet, des anders vyant was zeer ras. Door vrembt beliet quam dit verdriet. Maer Godt verkeerden 't glas.
Den achtentwintichsten in Maert, als men drieentnegentich schryven, werden voor Geertenberch vergaert ruyter en knechtten, door 't bedryven des edelen Gravens verstyven (?), Graef Mouwerits, den jonger helt. Dat chrijchsvolc wilden hem geryven: graeven en delven om cleyn gelt. In corter stont sach men int ront die stadt geheel beset, zeer net, [119] vijf uur te gaen. 't Es veel gedaen van soldaets, hier op let.
Driehondert vijftich seyllen meer sach men verby Dordrecht passeeren; elc was gelaeden swaer en zeer met ammonity, nae begeeren; veel matelots om te regeeren; tachttich cartouwen (waer geseyt!); cruyt, loot, lonten, om te verweerren. Niemant alsulcx oydt sach bereyt. 't Geschut an lant wert haest geplant. Die stadt vernampt heel snel en fel; haer schut om veer lach haest ter ne?r, haer borstweringh rebel.
Een schants zeer sterc viercant gewrocht, daerin hondert twintich soldaeten, met schut en cost genoech versocht, mosten sy haestelic verlaeten , Men geleyden haer tot Hoochstraeten. Sy brachtten tydingh van 't verlies tot Bruyssel an der landen Staeten. Haer was getrocken deezen kies. Twe bruggen daer men maecten claer, om opt waeter te gaen voort aen. Die stadt dit sach met groot geclach, en meenden sijn verra?n.
't Onset te doen den Spangiaert quam voor Graef Maurits leeger antrecken. Hoe 't daer gestelt was hy vernam; zeer haestelic so ginc hy decken; versoecken most hy ander plecken. Des eedelen Graefs Holenhoo (sic) geen exploict hy en dorst verwecken ; sijn cracht was nul, het bleec alsoo. Des bloethonts tant quam heel tot schant, door des Heerren bestier alhier. Dus is 't verkeert. Die was vern?ert draecht hem lustich en fier.
Twe bolwercken, zeer sterc en vast, waerren over die gracht geleegen ; ele met sijn conterpunct gepast; daervan 't een werden ingecreegen. Twe mijnnen, die ooc daer en teegen des stats catten doen groeven voort, hadden die gracht gevult te deegen. Wie heeft oydt sulc graven gehoort? Op Sant Jansdach men wonder saeh: drie vendels naemen in 't gewin van een bolwerc, hooch, vast en sterec 't Crencten des vyants sin. [121] Terstont handelden men om vr?e. 't Werden geaccordeert waerachttich, dat sy souden wijcken die st?e, met hael'en sijdtgeweer eendraehttich. Graef Maurits, van natuiere sachttich, schonc hen haer halsgeweer ooc vry. Seshondert man, gesunt en machtich, passeerden daer sijn tent voorby. Sy lieten staen aldaer ter baen sestien vendels, getelt in 't velt, tot 's Graven eer en 's vyants keer. Haer hoochmoet was gevelt.
Den vyant contst gelooven niet, dat die stadt haestich was verlooren. Graef Holach hem den tydingh biet. Daer werder veel den cop geschoorren. Maer corts daernaer contst hy wel hooren cartouwen clanc en triumph fijn. 't Vierren van achtteren en vooren mocht hem een wondt in 't hertte sijn. Die gants contray, die vierden fray; 't schut clonc daer over see ooc m?e. Den vyant croop, dat hy wechsloop. Sijn opset was ontwee.
Des morgens als 't noch was zeer vroe, sonder tromslach most hy gaen strijcken. [122] Haesop, haesop, en smeert u schoe met haessen-vel; so moeten slijcken alle tirannen van gelijcken, die soecken stortten 't onnosel bloet. Godt es met haer in allen wijcken. 't Wert Hem gedaen, wat men haer doet. An Godt hout vast; op sijn Woort past; ghy borgers, groot en cleen, gemeen. U vleysch verheert; van Hem niet keert; Hy blijft u Vorst alleen.
Prince. Eedel princen valt Godt te voet, dat Hy dees Prins altijt leert vechten; sijn hert regier in recht demoet; so ooc sijn ruytter en sijn knechtten. Dat sy dees victory niet hechten in haere crachtten en midlen groot. Godt sal wonder door hem uutrechtten; het landt vryen van alle noot. Ghy hoogen al, doet ooc voetval, en bidt den Heer, 't es tijt, subijt, dat Hy dees Prins geef, nae u wins, victori, nae en wijt. | |
|
Handschrift Reael
|
[1600 ca.]
|
Gent, UB, 993 |
f72r |
|
Transcriptie naar ed. Breen 1898-99, p118-122 |
|