|
|
|
Claech-liedt vanden Prince van Parme.
Hoe den Prince van Parma hem beclaecht
Dat hy wordt verjaecht, deur ghebreck van ghelt,
Daerom hy nae hulp en bystandt vraecht
Aenden Paus, ende aenden Coninck oudt ghedaecht:
Datse hem senden (wiet mishaecht) ducaten onghetelt,
Oft hy wordt van Orangie gheslaghen uut velt.
Och Paus heylighe vader groot van weerden
Wilt doch een clacht van my (u knecht) aenveerden
Hoe ick nu wordt verjaecht aen elcken kant,
En verliese steden, dorpen en lant.
Condt ghy my gheenen goeden raet toeschrijven
Soo sullen my dees Ketters heel verdrijven,
Brabant sal ick moeten verlaten rasch
Soo valt uwen gheschoren hoop in d'asch.
Coninck Philips die my hier heeft ghesonden
Vergheet my nu, dat doet my thert doorwonden,
Uut Spangien en coemt silver noch gout meer,
Dat ick int landt oyt quam my wel rout seer.
Wil Philips my geen Spaensche ducaten senden,
Soo sal mijn rijck seer haest in Brabant enden,
Tis al gelt, gelt, datmen hier seyt of hoort,
Dus helpt my nu, en brengt toch gelt aen boort.
Coemter gheen gelt, so moet ick met schant wijcken
Dan coemt Orangie hier in Brabant strijcken,
En neemt my af Mechelen, Loven en Lier,
Antwerpen coemt dan oock in groot dangier.
Coemt my o heylighe vader doch te baten
Oft ick sal Vlaendren oock moeten verlaten
En ruymen van hier bespot en begheckt,
Want mijn comptoir is nu qualick ghespeckt.
Die boose ketters hebben my bedroghen,
tGraefschap van Zutphen dat is my ontoghen,
De stadt van Deventer haest onwinbaer
Creghen sy oock, de Duyvel speelt met haer.
Met een armade van schepen seer machtich
Trocken sy na Groeningherlandt seer crachtich
En liepen af mijn schantsen cleyn en groot,
Groeninghen selfs was oock in grooten noot.
Gheeft my doch raedt en hulp vol argelisten
Dat ick weerstaen mach al dees Calvinisten,
Coemt my te hulp o Paus heylighe man
En slaet de ketters tsamen inden ban.
Ghy zijt mijn God die my wel can bevrijden,
Dus helpt my nu doch uut dit sware lijden,
Seyndt alle gheesten tmijnder hulpe fijn,
Ja al de Duyvels die in Roomen zijn.
Ick moet nu ruymen deur ghebreck van schijven
Graef Mauritz coemt oock voor Nieumegen drijven,
En brengt met hem crijchsvolck en stucken blanck,
De stadt moet rasen int cort oft int lanck.
Coemt hy dan oock Geertruydenberch bespringen
Daer en sal ick gheen liedeken van singhen,
Ick betaelde de Bergh-vercoopers net,
Verlies ickt weer, daer speelt de Duyvel met.
Doen ick Geertuydenbergh in had ghecreghen
Speelden my Geus weder een pert te deghen,
Sy brachten tot Breeda den turf aen tvyer,
Als ickt ghedenck, t'herte dat breeckt my schier.
s'Hertoghenbosch was eens by na gaen strijcken
Daer quam een Duytschen Graef in met practijcken,
Sy mochten noch wel varen als Breeda,
Verlies ick tBosch, dat gaet my veel te na.
Hier meed adieu o Coninck Philips vercoren,
Doet my bystant oft tlandt gaet heel verloren,
Sendt gelt met hoopen, gelt, gelt, is de leus
Brengt gelt, gelt, gelt, of ick moet worden geus.
Prince.
Och Princelicken Paus verhoort mijn klaghen,
Wilt al dees Luyters door het vaeghvyer jaghen,
Die my dit vlas hebben gheroekent straff,
Met eeren en sal ickt niet spinnen aff.
Fecit: CORNELIS VAN NIERVAERT, Canonnier. | |
|
|
Een nieu Geu-sen Lieden-Boecxken Waerinne begrepen is den gantschen handel der Nederlanden, in voorleden Jaren tot noch toe gheschiedt, de welcke eens deels onderwijlen in Druck uutghegaen, ende met meer andere by een ghevoecht sijn. Ende is nu vermeerdert met een Liedeken vant toerusten, af comen ende vergaen des gheweldigen Spaenschen Vlote, midtsgaders eenighe nijewe Liedekens vant innemen sommigher steden: eijndende mettet Jaer 91. Viue Dieu, La Santé du Roy, & la Prosperité des Geus. 1592
|
|
1592
|
| Den Haag KB: 1708 D 40 |
| f78r |
|
| DBNL, naar Kuiper & Leendertz 1924. |
|
