|
|
ander Liedeken Stemme ach cupido kleijnen godt
1. Wegh laffe venus ghij zijt te laet op om mij te verrassen want ick acht uw ghevleij crocodile gheschreij en bedriegelick ten allen tijdt ghij zijt tam en gedwee in de schijn: maer een zee waer dat alle monsters uijt wassen stoft soo ghij wilt, uw meest streeken soo veel meer galle als honingh vijt broed uw meerminne gesanck sal mij noijt door sijn klanck op uw regels en wetten doen passeren t'is best sijn eijgen als s'andermans vrouw daer is selden goê trouw in de trouw
2. want alsmen al wel doorsiet wat meest de vrijers betrachten sij verschijnen in t'spel niet om schoonheijt van vel of dat liefde tot deught hun gebiedt zij vrij zedigh en kuijs hebt verstandt om een huijs te regeeren, sij sullen t'niet achten all ander gaven en gelden der niet daer die geldt sou geen straelen en schiet hun gepoogh hun gewelt is vrijt liefde tot gelt dat men heeft of wel staet te verwachten soo word een dochter de bruyd heeft sij goed anders heeft sij noch spraeke noch groet
3. Doch als sij nu is int net door vleijngh en list gevangen t'is mijn hertje mijn lief tot hij heeft sijn gerief drije-vier-maeten genomen in t'bed daer sijn dertel gedragh dickwils meer als hij magh of de reden vereijscht wilt ontfangen lichaam en schaemte die lijden gewelt dat den man noch met ondanck vergelt dit is qualick gheschiet of die badt nu ghebiedt en geeft wetten naer sijn belangen lastigheijt lijden, en wetten t'ontfaen dat en staet mij van niemant niet aen
4. maer dat en is nogh niet al dat sijn seggen zij ons plichten even eens of de vrouw door den band van de trouw de slavinne wier van haer gemael oft haer lust of te niet als mijnheer haer ghebiedt sij moet voort, en d'huijssaecken verrichten eiren besorghen, en dienen haer man en voldoen in al t'geen dat sij kan t'wijl den man wat hij wil vrij magh doen, dit gheschil is te groot; ksal de plichten wel swichten dies ick de trouw en haer vreught laet en haet daer t'genot ons soo diere van staet
5. Besit ick een handsvol goedt ick wil het alleen verteeren en in prickel niet staen dat t'sal worden verdaen van een man, jegens danck en gemoet want t'gebeurt 'er aen veel dat sij ruijm t'meeste deel van hun goet buijten huijse verteeren t'wijl thuijs de vrouwe te late beclaeght dat sij lijdt en noch aerremoe draeght dogh soo mij bij geval iet ontbreeckt, het en sal noch mijn man noch mijn bijnders niet deeren hebb'ick geen vreught ick en hebbe geen pijn ic moet voor niemant in onrust zijn
6. Ten anderen wat ick doe en heeft niemant regt om te laken Ic ben in twerk of in rust uijt en thuijs als tmij lust Ick swicht niemant noch geef niemant toe niemant kijft of en knort van te langh of te kort van te veel of te weijnich, ick maere (als al mijn werck maer en draeijt om de spil van goe reden) en doen wat ick wil dit is vaste gestelt dus ghij minnaers ghij quelt u vergeefs om mijn herte te raken Ic leve voldaen en alleen sonder pijn Met van niemant afhangigh te sijn
| |
|
Nederlandse en Franse wereldse liederen
|
1600-1700
|
Gent UB: Hs 898 |
f2v |
|
Transcriptie van titel, wijsaanduiding en liedtekst, naar bron, diplomatisch. Door Pieter Moelans. |
|