|
|
[11] AENHOORT DOCH VISSCHERS AL
Oproep aan de vissers zich altijd bewust te zijn van Gods genade - niet alleen met de dood voor ogen. En na de storm niet meteen weer ruwe taal uitslaan en de kroeg induiken, maar blijven denken aan het koninkrijk Gods!
Een nieuw liedt. Op de wijse: Nu leef ick in 't verdriet
Aenhoort doch visschers al En landtlieden te saem, Die woonen in het dal Al van Maessluys bequaem: Wij varen t'samen uyt Om vis te vangen fijn, Laet ons, laet ons, laet ons Doch altijt danckbaer zijn.
Wy die ons (*1) generen Al met de visschery, En in de soute zee Al t'samen varen bly Op Godts genade uyt Om vis te vangen fijn, Laet ons, laet ons, laet ons Doch altijt danckbaer zijn.
Als 't stormt en als 't waeyt, Soo doen wy sulcks niet; De kabels wort gepaeyt (*2), Elck loopt om laegh met vliet (*3), Om soo bevrijt te zijn Van 't water wreet en fel, Dat dan, dat dan, dat dan, Loopt over 't schip rebel (*4). ? Dus siende wy de doot Voor oogen t'aller tijt, Want de zee is seer groot, Oock hoogh en daer toe wijt. Ons scheepken is seer kleyn, Van hout en yser t'saem, Als dan, als dan, als dan, Soo roepen wy bequaem:
O Heere Godt van waert, Siet ons aen in den noot: Wy bennen heel beswaert, Het onweer is te groot! Dit bidde duert soo langh Als 't stormt ende raest, Soo dat, soo dat, soo dat, Wy zijn geheel verbaest (*5). ? Maer soo haest als de Heer Het weer vervallen (*6) laet, Een yeder even seer Van vuyle dingen praet. Het onweer is uyt 't hooft, Den Heer wert (*7) niet geacht! En soo, en soo, en soo Wert den tijd door-gebracht.
Och, het kan niet bestaen Met ons visschers gelijck Dus in de kroegh te gaen; Men denckt niet op Godts Rijck! Dat ons seer noodigh is, Och laet ons daer na spoen! En doch, en doch, en doch, Altijdt het beste doen.
(*1): de kost verdienen (*2): gevierd (*3): vlijt (*4): onstuitbaar (*5): ontsteld (*6): omslaan (*7): wordt | |
|
Camerata Trajectina (artiest),
Het Maassluise Hoekertje: liederen uit de Gouden Eeuw van Maassluis. GLO 5258
|
2014
|
|
1: 11 |
|
|
|