|
|
|
[1] Klachtlied op d'uitvaart van Tyterken (1634)
Clach-Liedt.
Op d'uytvaert van Tyterken; Hond van Bont, Opper-Schout tot Leyden, gheboren den 27. Jannuarij: 1634.
Stem: Schoonste Nymphe van dit Wout, &c.
De coupletten met een * zijn hier uitgevoerd.
*1.
Hoort toe Borghers algemeyn
Groot, en kleyn!
Wilt een droevigh Klacht-Liedt singen!
Hoe dat Meester Willem Bondt
Om zijn Hondt,
Droefheyt niet en kan bedwinghen.
2.
Tyterke dat soete Beest
Alder-eerst
Als de keel begon te nauwen,
Gaet de Meester en de Vrouw,
Dol van rouw,
Witte-broot en Boter kauwen.
3.
Maar soo t'Beesje siecker wert
In zijn smert,
Doetmen haest den Doctor halen,
Om te weten 't recht bescheyt
Waer 't hem heyt,
Want ten kon hem niet vertalen.
*4.
Als den Doctor met zijn raed
Weynich baet
Int 't ghenesen weet te vinden;
Roeptmen met een groot misbaer
Allegaer
Goe-bekende naeste Vrienden.
*5.
Tytertje dat geeft de Geest,
Arme Beest!
Nu soo gaet het eerst aen 't huylen,
Meester Willem, Vrouw, en Meyt
Alle schreyt
Snodt, en quijl dat d'Ooghen puylen.
6.
Doch met eet noch Wijn, en Broodt
Op de doodt,
Eer dat al de Vrunden scheyen,
En bewint hem met een kleet
Om het leet,
Van haer Tyter te beschreyen.
7.
Doch den Doctor, en Churgijn
Moster zijn,
Eer mijn Heer kan zijn te vreden;
Want hy qua suspici heyt
Op de Meyt,
Dus laet Tytertjen ontleden.
*8.
Als men hem begraven sou
In den rou,
Nootmen alder-honden benden
Mede ter begraffenis,
En wat is
Van het Bloet, en Goe-bekenden.
9.
De Kat sprongh inde Peere-boom
Met een schroom,
Wou der Honden rouw niet vieren,
Waerom dat de Schout versteurt,
Alst ghebeurt,
Loopt al vloecken ende tieren.
10.
Doe het Lijck werdt uyt-gebracht,
En 't gheslacht
Volchde, doe de naeste Honden:
Leestmen daer na de Kinders op
Kop, voor kop,
Die daer op de Sedel stonden.
*11.
Meester Willem luydt de Bel
Even fel,
Om den dooden te vereeren,
Driemael gaetmen 't Sleyck-Veldt om
Om den rom
Van de droefheyt te vermeeren.
12.
Als sy komen by het Graff
Houdt men aff,
Van dit wonderbaerlijck schellen,
Om dat Meester Willem siet
Sijn verdriet
T'hondtken inder Aerde stellen.
*13.
Yder staet met 't Hooft ontbloot
Hondts ghenoot
Om dit Beesken te betreuren,
Ondertusschen wil zijn Wijff
Slecht bedrijff!
Huylende haer kleet verscheuren.
14.
Nu sy komen wederom
Wellekom
Worden altemael gheheeten,
En te sitten aen den Dis
Die daer is
Binnen, en daer wat te eeten.
15.
Als de Wijn is in de Bol
T'buyckje vol
Wel gegeten, en ghedroncken,
Wert een yeder kindt op 't lest
Door de rest
Met een schellinghs koeck beschoncken.
16.
T'savonts als men t'Huys toe sluyt
Komen uyt
Burgemeesters, met haer Vrouwen
Om het droevigh Hondtkens Mael,
Hoff, en Sael,
Wert tot Bontius gehouden.
*17.
Leyden zijt ghy Hondts gheweest
Doen ghy 't Beest
Inde Deur hebt op-ghehanghen!
Waerom soude nu niet ghy?
Wesen vrij?
Om een ander naem t'ontfanghen?
18.
Of is hy niet Hondigh meer?
Ja een Beer.
Doe zijn Hontken doet begraven;
Houdt hy de Verrijssenis
Voor ghewis,
En Gods Rijck der Zielen Haven?
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
De hond van schout de Bont
|
|
2006
|
|
| 1: 1 |
|
|
|
