|
|
|
4. WISSEL VAN MINNE
Als Coornhert de afwijzing door Anna verwerkt heeft, probeert hij het bij haar zuster Neeltje, en ditmaal met succes. Deze `wissel van liefde' geeft zijn leven een aanmerkelijk zonniger aanzien.
XXII. Op de wyze: Te Mey als alle de Voghelkens zingen, etc.
Door wissel van liefde myn leven verhueght,
Ick hebse begheven, daar alle myn juecht
In druck om is verloren;
Een minlick ghenuecht,
Een Vrouken vol dueghd,
Heb ik daar voor verkoren.
Die ick eerst minde, en achte my niet,
Al toochd ick haar jonst, zy konst met verdriet
In trueren my bedelven;
Daart hart nu op ziet,
Haar liefden my biet;
Zy mint my als haar zelven.
Haar liefde myn klaghen en trueren afsnyd,
Van zorgh en droefheyd heeft zy my bevryt;
Wy zyn een met ons beyden,
Gheen wereld, gheen tyd,
Gheen dood, gheen nyd,
En zal ons moghen scheyden.
Daar liefde door jueghde schoon neemt beghinne
Ruymt zy in leelicke oudheyd den zinne,
Myn liefd wast talder uren,
Hoe ickse meer kinne,
Hoe ickse meer minne:
En dat zal eewigh duren.
Zy blyft ghetrouw oock na de dood;
Haar harte staat open haar zinnen bloot
Daar met zy wel kan raden;
In jammer, in noot,
In wederstoot
Blyken haar eedel daden.
Haar wysheyd myn leven in rusten voedt,
Haar schoonheyd my altyd verblyden doet;
Haar kennis doet my erven
Het opperste ghoed,
Een oprecht ghemoed,
Dat nemmermeer magh sterven.
Princesse, u name staat zeker en pleyn,
Al in myn ziele; u ghoedheyd certeyn
Lost my van alle smerten;
Levende ghemeyn,
Als Korenhart reyn,
Zyn wy één twee harten.
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Liederen van Dirck Volckertszoon Coornhert
|
|
1990
|
|
| 1: 4 |
|
|
|
