|
|
|
17. VAN HOOP EN VREES
Hoop en vrees vormen beide een bedreiging voor de gemoedsrust van de mens. Men herinnert zich de laatste strofe van het eerste boek van Boëthius' `Vertroosting der wysheyd': `Verdryft die vruechd, verdryft het vrezen/ Verdryft den hoop, en droefheid bang'.
LIIII. Op de wyze: Een aardigh Trommelaarken
Wie hier wil leven met zinnen bly
Talder ure rustigh in godlicker vrueghd:
Die maackt zyn hert van hopen vry
En verlaat de vrees daarby
Zo heeft hy altyd ghenueght
Hoet God de heer ghevueght.
Want hoop en vrees zyn twe zusters quaad
Smenschen hert verstorende tot alder stond
Waar hoop verblyt door zotheyds raad
Na een tytelicke baat
wert oock thert met vrees duerwont
En van droefheyd onghesond.
Die stuernis zot dryft uyt u ghemoed
Die met pyn u tyd stelen zonder profyt.
Hoop na gheluck u hert voor hoedt
En veracht de teghenspoed
Zo leeft ghy van druck bevryt
In vrueghden talder tyd.
Dit Godlick leven altyd Koornhert
Brengt den willelozen in des Heren rust.
Daar leeft hy huyden onverwert
Vry van alle druckigh smert
Hope en vrees zyn uytgheblust
En smaackt des Heren lust.
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Liederen van Dirck Volckertszoon Coornhert
|
|
1990
|
|
| 1: 17 |
|
|
|
