[21] Doen Phoebus vertoogh
Een schuin liedje uit Starters Boertigheden. Tijdens het vallen van de avond luistert de dichter op straat een vrijend paartje af. De vrijer maakt nogal drieste avances, die het meisje aanvankelijk afwijst - ze is nog niet klaar voor een vrijpartij, herhaalt ze drie coupletten lang. In plaats van 'vrijen' gebruikt ze een toentertijd niet ongebruikelijk eufemisme, 'doden', dat ook in het oorspronkelijke Engelse refrein 'O do not kill me yet' wordt gezongen. Maar in het vierde couplet begint ze het toch lekker te vinden, en vanaf dat moment wil ze maar al te graag worden 'gedood'. Zo mogelijk nog een keer, maar dat kan de vrijer helaas niet meer opbrengen.
Stemme: O doe not, doe not kil me yet for I am not, &c.
Doen Phoebus vertoogh (*1), en Cynthiaes oogh (*2)
Aen 't hemelsch ghebouw quam staen,
Nam ick inde sin (geprangt door de min)
Naer eenigh mooy meyd te gaen.
Strackx hoord' icker een, die riep, soo het scheen,
Met bittere teghenheyd: (*3)
"O dood my, dood my, dood my niet,
Ick heb my noch niet bereyd."
Ick gaf (*4) my terstond, so stil as ick kond
Heel na by dit naer geklagt,
Doen merckt' ick een paer, want 't Maentje scheen klaer,
Dies naderden ick, en ick sagh
Een man [en] een meyd te samen geleyd,
En 't maeghdeken riep vast: (*5) "Beyd', (*6)
Beyd, dood my, dood my, dood my niet,
Ic heb my noch niet bereyd."
De jonghman, so 't scheen, was sterrigh van leen,(*7)
Dies vorderden hy den strijd.
Een knecht die versaeght is, minden noyt maeght
Die schoon was, riep hy altijd,
Doen wierdse wat flauw, maer heeft even gauw
Al hygende voort geseyd:
"O dood my, dood my, dood my niet,
Ick heb my noch niet bereyd."
Dat 'tquam op het laetst, so't scheen, over 'tquaetst,
Het maegdeke wierd gansch stil,
De jongman ging voort, sy scheen half bekoort
En is 't niet een vreemde gril?
Doen riepse noch eens: "Och! 't is eveleens (*8)
Of mijn ziel van 't lichaem scheydt.
Nu dood my, dood my, dood my vry,
Nu ben ick tot sterven bereyd."
"Neen", seyd hy, "adieu; ick sweer dat ick u
Niet dooden sal meer te nacht;
Dus steld u te vreen, hier me (*9) gae ick heen;"
Dan 't maeghdeke riep: "Sacht, sacht,
Soo veer ghy een man zijt, (*10) komt noch eens an,
Toond nu u manhaftigheyd,
En dood my, dood my, noch een reys, (*11)
Nu ben ick tot sterven bereyd.
En dood my, dood my, noch een reys,
Nu ben ick tot sterven bereyd."
(*1) Toen [zonnegod] Phoebus Apollo vertrok
(*2) en het oog van [maangodin] Cynthia
(*3)verzet
(*4) begaf
(*5) almaar
(*6) wacht!
(*7) vastbesloten
(*8) net alsof
(*9) mee
(*10) Als je een echte man bent
(*11) keer | [21] When Phoebus departed
A naughty song from Starter's Jocularities. At dusk the poet listens to a flirting couple on the street. The lad makes rather bold advances, which the lass originally rejects - she is not yet ready for a love affair, she repeats for three stanzas in a row. In place of 'lovemaking' she uses a euphemism not uncommon at the time, 'killing', which is also sung in the original English refrain, 'O do not kill me yet.' But by the fourth couplet she begins to be attracted after all, and from that moment onward she's more than happy to be 'killed.' In fact, if possible, twice in a row, but unfortunately her lover isn't up to it.
Tune: O doe not, doe not kil me yet for I am not, &c.
When Phoebus (*1) departed, and Cynthia's (*2) eye
Came to stand on the heavenly stage,
I got in the mood (driven by love)
To find some lovely maid or other.
Soon I heard one, who called out, it seemed
With fierce resistance:
"O kill me, kill me, kill me not yet,
I am not yet ready."
At once I sneaked as quietly as I could
Very close to this dismal complaint
And then noticed a couple, for the moon shone clear.
I approached closer to them, and I saw
A man and a maid lying together
And the maiden kept calling, "Wait!
Wait, kill me, kill me, kill me not yet,
I am not yet ready."
The young man, it appeared, held a steady course
And thus he advanced the struggle;
A faint-hearted fellow has never loved a maid
Who was beautiful, so he kept shouting.
Then she faltered a bit, but just as readily
Said, [although] while panting,
"O kill me, kill me, kill me not yet,
I am not yet ready."
Then things came to a head, it seems, to the worst,
The maiden grew completely still,
The young man proceeded, she seemed half charmed,
And now isn't this a strange twist?
She then called out suddenly, "Oh! it's as if
My soul took leave of my body.
Now kill me, kill me, go ahead and kill me,
Now I am ready to die."
"No! said he, "Goodbye; I swear that I
Will not kill you again tonight,
So be content, I'm leaving now."
The maid cried out, "Soft, soft,
If you're a real man, come back again,
Show me your manliness now,
And kill me, kill me, kill me once again,
Now I am ready to die."
And kill me, kill me, kill me once again,
Now I am ready to die."
(*1-2) Phoebus is the sun god and Cynthia is the moon goddess.
Translation: Ruth van Baak Griffioen |
