|
|
|
[17] HERDERS LJEAFDE TO GALATHÆA
In hoeder ferklearret hoedster Galathea syn leafde en priizget har ienfâld. Hja is de ûnskuld sels, dy't Abel leaf hie foar't Kaïn him deade. De rykdommen fan Tethijs, Pluto of Rhea hawwe foar de hoeder gjin wearde.
Herders Ljeafde to Galathæa
Wijse: Treurt edel huys Nassauw, &c.
Na dien uw' Godlijckheyt, &c.
't Wyt fen mijn hert in sin
Iz galathæe. Ick bin
(Trog her snie-wijt, in wirde)
Oon Her, ijn ljeafde, buwn':
Ick kin 't fen Her naet hirdde,
Æf ick flamje' az in Uwn'.
Her Wezzen from in sljuecht,
Her Wirdden klear in rjuecht,
Her on-bespritsen' wand'le,
Her inck'le ruwne'yenfâd,
Al her dwaen, wirck in handle
Iz 't nommelst' fenne Wrâd.
d' Onnos'le kerde Dy,
Ljeaf, to sijn ljeaf, eer hy
Sijn libben drovigh eyne:
Eer him (ô Helsche rie!)
Sijn eyn Broar deadlijck scheyne,
In d' heale Wrâd fordie.
O Goune galathæe!
Môcht ick mey dy, ijn free,
Libbje, 'k hie wâd in winsche.
O! 'k nijd' nin Forst, ho heag,
'k Wier de lockigste Minsche,
Dy aerne 't Sinne' eag seag.
Môcht ick mey dy begean,
'k Schoe ney nin heagheyt stean,
'k Schoe my mey dy formeytse,
Om 't my de Gaest omteyn,
Ney dit libben mocht reytse
Yn 't silligh sonder eyn.
Wa 't den eack wezze mey,
Dy galathæe stjoert wey,
Om Tethijs, Pluto' of Rhëa,
Dy bouwje' op drieuwend' sân:
Ick minje galathæa
Az Wrâds heag-wirdste pân.
Melodie uit G. de Swaen, Des singende Swaens Toe-Gift (Antwerpen 1655).
Een herder betuigt herderin Galathea zijn liefde en prijst haar eenvoud. Ze is de onschuld zelve, die Abel beminde voordat Kaïn hem vermoordde. Om de rijkdommen van Thetijs, Pluto of Rhea geeft de herder niets.
Herders liefde voor Galathæa
Melodie: Treurt, edel huys Nassauw, enz.
Na dien uw' Godlijckheit, enz.
't Doel van mijn hart en zin
Is Galathæe. Ik ben,
Door haar sneeuwwitte kleur en waardigheid,
Aan haar, in liefde gebonden:
Ik kan 't van haar niet verdragen,
Of ik vlam als een oven.
Haar wezen vroom en eenvoudig,
Haar woorden klaar en oprecht,
Haar onbesproken wandel,
Haar enkele, ronde eenvoud,
Al haar doen, werk en handelen
Is 't beste van de wereld.
De onschuldige koos jou uit,
Lief, tot zijn lief, eer hij
Zijn leven droef beëindigde:
Eer hem, (o hels besluit!),
Zijn eigen broer dodelijk schond,
En de halve wereld vernietigde.
O gouden Galathæe!
Mocht ik met jou, in vree,
Leven, 'k had (mijn) begeerte en wens.
O! 'k benijdde geen vorst, hoe hoog ook,
'k Was de gelukkigste mens,
Die ergens 't zonne oog zag.
Mocht ik met jou gaan,
'k Zou naar geen hoogheid staan,
'k Zou mij met jou vermaken,
Totdat mij de geest onttrokken werd,
(En ik) na dit leven mocht raken
In 't zalige oneindige.
Wie 't dan ook mag zijn,
Die Galathæe wegstuurt,
Om Tethijs, Pluto, Rhea,
Die bouwen op drijvend zand:
Ik min Galathæa
Als 's werelds hoogwaardigst pand.
Vertaling tekst Gysbert Japix naar het Nederlands: Tony Feitsma
Vertaling tekst Louis Grijp naar het Fries: Baukje Miedema | |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Gysbert Japix: lieten = Gysbert Japix : liederen. GLO 6055
|
|
2003
|
|
| 1: 17 |
|
|
|
