|
|
|
[28] LJEAFDE GJALPE
'Fjoerige leafdesferklearring oan Æmerol, dy't der lykwols iiskâld ûnder bliuwt. 'De Natuer, alle bisten en planten om my hinne, soene gûle as se dy dêrmei beprate koene - mar it sil neat úthelje, do bist net te bepraten. Ik stjer fan fertriet. Myn grêfstien sil tusken dyn lichem en dyn hert fan stien lizze.'
Ljeafde Gjealpe
Wijse: Ick had voor desen, &c.
Rea-goune Muwlkje,
Ruwn-aerdigh' Djier
Ho komt, ho komt it by
Dat Y doz tuwlckje;
Dear 't hert iz fier
Fen ljeafde njoencke my?
Ick sied ,, Ick bried,
Ick koyts ijn ljeafde fjoer.
Iôn ljeafde wâlt my oer.
Het stiet my 't ljeavjen djoer!
In y sjeane dat ick bin,
Tor in uwt-terd ijn jôn Min,
Mar blieuwe allijcke stjoer.
For al mijn frejen,
For al mijn dwaen,
For al mijn pijn en smert',
For al mijn lijen,
Tjienst, hert oer-jaen,
(Hert) win ick naet jôn hert
Koe heyd' ,, In weyd',
Koe griente, Beamte, Raem,
Ky, Schiepkes, Ey in Laem,
Koe Fuwggelt Dijck æf Daem,
Jôn hird hert weack weackje' ijn wiet,
Ljeaf, It triene om mijn fortriet
Al het omtrint my kaem.
Mar, och! jæ witte,
Jæ witte wol,
It iz, it iz om naet:
Wierom jæ 't litte.
O æmerol!
Dy my doz t'on-rjuecht haet't,
Het stien ,, Het bien,
Het Klippe hird en kâld,
Het See-schomm' grijz in sâdt,
Het grijmm' brocht Jo te Wrâd:
Dat ick luwckje', in even hird
Y jo litte', in naet in wird
My treast't, æf treast fore' hâdt.
Och! nu besjiet ick!
Och! my bejout
Mijn Gaest! My wirt so ted!
Mijn siel uwt-jiet ick.
Swy' floyte-hout,
Dijn nuintjen bin ick sed.
Kom Laem ,, Kom Raem,
Kom Fuwggelt, Beamt in gruwn,
Loyts' 't libben my be-juwn,
Trog Ljeafds swiet soere wuwn:
Sjea de Stien oon fen mijn Graef,
Dy my 't stienighe' hert schaet æf,
Dear my de Ljeafde'oon buwn'.
Melodie uit J.J. Starter, Den Friesche Lusthof (Amsterdam 1621).
Vurige liefdesverklaring aan Æmerol, die daar echter ijskoud onder blijft. 'De natuur, alle dieren en planten om mij heen, zouden wenen als ze jou daarmee konden vermurwen - maar het zal niets helpen, je bent onvermurwbaar. Ik sterf van verdriet. Mijn grafsteen zal liggen tussen mijn lichaam en jouw stenen hart.
Liefdeskreet
Melodie: Ick had voor desen, enz.
Roodgouden mondje,
Oprecht meisje,
Hoe komt het toch,
Dat gij zo spot;
Waar 't hart verre is
Van liefde jegens mij?
Ik zied, ik braad,
Ik kook in liefdevuur.
Mijn liefde voor U bruist over mij heen.
Wat is mij 't minnen duur!
En gij ziet dat ik ben,
Dor en uitgeteerd in uw mijn liefde voor u,
Maar u blijft even stuurs.
Met al mijn vrijen,
Met al mijn doen,
Met al mijn pijn en smart,
Met al mijn lijden,
Dienst, hart aanbieden,
Lief, win ik niet uw hart.
Kon heide en weide,
Kon groen, geboomte, ram,
Koeien, schapen, ooi en lam,
Gevogelt', dijk of dam,
Uw harde hart week weken in vocht (= tranen),
Lief, het zou tranen (wenen) om mijn verdriet
Al wat om mij heen kwam.
Maar ach, zij weten,
Zij weten wel,
Het is, het is vergeefs:
Daarom laten ze het.
O Æmerol!
Die mij zo ten onrechte haat,
Wat steen, wat been,
Welke rotsklip hard en koud,
Welk zeeschuim grijs en zout,
Welk monster bracht u ter wereld:
Dat ik verlangen koester, en even hard
Houdt u zich, en niet een woord
Troost mij of houdt mij troost voor.
Och! nu verbleek ik!
Och! Mij bezwijkt
Mijn geest! ik word zo benauwd!
Mijn ziel stort ik uit.
Zwijg, fluit,
Jouw spelen ben ik zat.
Kom lam, kom ram,
Kom gevogelt, geboomt en grond,
Zie 't leven dat mij begaf,
Door liefdes zoet zure wond:
Zie de steen aan van mijn graf,
Die mij scheidt van 't stenen hart.
Waar mij de liefd' aan bond.
Vertaling tekst Gysbert Japix naar het Nederlands: Tony Feitsma
Vertaling tekst Louis Grijp naar het Fries: Baukje Miedema
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Gysbert Japix: lieten = Gysbert Japix : liederen. GLO 6055
|
|
2003
|
|
| 1: 28 |
|
|
|
