|
|
|
Een suuerlijc liedeken vol deuocien dwelc alle deuote herten moghen singhen op die wijse. Met vroechden willen wi singhen ende louen die triniteyt.
¶ Die brudegom seit
OCh edel siele mercke
ende hertelijck bekenne
Dijns soeten brugoms wercke
sijn onghemeten minne
hoe veel ic heb gheleden
al om die minne dijn
dit soudt v wel bi reden
doen doen den wille mijn
¶ Hemel lucht ende aerde
heb ic ghemaect om di
des hemels borgers waerde.
sijn alle dijn dienaes [dienaers] vrij
die beesten op aertrijcke
die vogelen inder lucht.
die bloemkens des ghelijcke.
die bomen ende alle vrucht
¶ Die middelaer seyt
¶ O siele wtuercoren
nv keert v hert tot hem
ontsluyt ws herten oren
en hoort ws brudegoms stem
hi spreect tot v van binnen.
o wtuercoren bruyt
die werelt laet nv te minnen
ende gaet v seluen wt
¶ Die brudegom seyt
¶ Ic wil dat ghi sult laten
alle bliscap ende ghemack
der creatueren af laten
ende vlien der werelt wrack
en hebt mi lief alleene
ic wil v brudegom sijn
der menschen trou is cleene
int laetste niet dan pijn
¶ V herte te mi waert draghet
ic ben van formen schoon.
mijn moeder is reyn maget
ic ben eens conincs soon
dan moechdi eewelic leuen
al in uwes brudegoms rijck.
met gode sijn verheuen.
den schonen enghelen ghelijck
¶ Wildi der werelt volgen
en soecken aertsch iolijs.
so maecti mi verbolghen
en verliest tschoon paradijs
den wech die is seer enghe
die tot den leuene leyt
strijt in duechden strenghe
die crone is v bereyt
¶ Doer v o mijn verkoorne.
heb ic scarpe weghen gegaen
doer dijstelen en doer doorne.
moet ghi mi volghen aen
wilt ghi niet vermiden
wellust in deser tijt.
so siet ws brugoms lijden
oft ghi hem ghelijcke sijt
¶ Om di ben ic ghedalet
wt mijnder mogentheit
en heb v schult betalet
met groter bitterheit
sijt mi getrou alleyne
ende gaet di seluen wt
ghi hebt mijn herte reyne
gewont mijn suster bruyt
¶ Ic ben wt groter eeren
gecomen in scande groot
om v vruecht te vermeeren
gaf ic mijn leuen ter doot
ic was der coninghen coninc
en wert der menschen knecht
al duyster ic aen tcruce hinc
al was ic des hemels licht
¶ Ic ben pelgrim gheworden
ghecomen wt mijn rijck
si wouden mi vermoorden
o lief seer nidelijck
Hoe vele heb ic geleden
hoe bitter oec hoe swaer
om v heb ic gestreden
o bruyt driendertich iaer
¶ Ic was so seer onblide
doen ic den strijt bestoet
dat ic te dien tijde
sweete water ende bloet
oec was ic alleen die man
doen ic ten strijt waert ginc
minne dede mi die wapen an
daer ic mede aen tcruce hinc
¶ O siele o seer geminde
mijn bruyt mijn wtuercoren
Nv volcht mi tot int ynde
als ic v gae te voren
ende laet v niet duncken
dat ghi te weeckelic sijt
mijn kelc met minnen ghedruncken
en is so bitter niet
¶ En staet na geender rusten.
ten is geens rustens tijt.
mi mecht oec rustens lusten
doen ic ghinc inden strijt
om uwe ellendicheden
daer toe was ic bereet
ic hebbe die perse ghetreden
met arbeyt swaer en wreet
uwen staf laet sijn mijn lijden
als ghi vrmoeyet sijt
merct doch tot allen tijden
mijn pijn diep ende wijt
ic heb om dine minne
so swaren cruce ontfaen
als lammeken soet van sinne
ben ic ter doot gegaen
¶ Om v ben ic geclommen
al op des crucen boom
waer toe ben ic ghecommen
o siele o suuer bloem
om v te gheuen drincken
ende enghels spise daer bi.
mijn passie wilt ghedincken
sedt al uwen troost in mi
¶ Die middelaer seyt totter bruyt
¶ O bruyt wilt met hem trueren
met hem te liden kiest
als doot tot allen vren
die sijn liefste lief verkiest
vliecht op dat cruce met sinne
daer hi leet groten noot.
o bruyt om uwe minne
is nv v brudegom doot
¶ Die minnende siele seyt totten brudegom
¶ Ic wil met ganser herten
al metten armen mijn
omuangen met groter smerten
v ihesu brudegom fijn.
mijn hertken ic v gheue.
o ihesu o liefste aenschijn
oft ic sterue oft leue
laet nemmermeer scheyden sijn
¶ Die middelaer seyt
¶ Nv vliecht opt cruce oetmoedich
daer ic ane sterf den doot
daer bloeyen bloemkens bloedich
als vijf schone rosen root
en gaet ghelijc die byen fijn
en suyghen der bloemen saet
daer si wt treckende sijn
dalder sotste [soetste] honich raet
¶ Hi heeft v meer beminnet
dan eenich moeder haer kint
sijn bloet is wt gherinnet
daer met ghi v suuer vint
als ghi sijt vol misdaden
hi en wilt v niet versmaen.
als ghi begheert ghenaden
hl [hi] wil v gerne ontfaen
¶ Die brudegom seyt
¶ Ic ben van v vergheten
o lacen heel bi na
voer ws herten doer gheseten
daer ic dicwil cloppe en sla
en mi wort gheweygert dat
o alre liefste siele mijn
te rusten in uwer herten stat.
want dat al mijn weelden sijn
¶ O siele hoort mijn kermen
waer om so vlietstu van mi
laet v doch mijns ontfermen
want ic dijn scepper si
Mijn armen sijn ontploken
mijn hooft gheneycht tot v
mijn leden om v ghebroken
coemt mijn bruyt en cust mi nv | |
|
|
Coelde van Munster, Dierick (co-auteur),
Dit is een suverlijc boecxken in welcke staen scone leysen ende veel scone gheestelike liedekens. Noch een liedeken van devocien ghemaect bi broeder Dirck van munster
|
|
1508
|
| Den Haag KB: 228 G 35 (in facsimile) |
| fd1r |
|
| Dirk Geirnaert, naar bron, diplomatisch. |
|
